Waarom wordt Robin de Ruiter monddood gemaakt?

Bol verbant alle boeken van Robin de Ruiter – de schrijver reageert 

GLOBALE MACHTHEBBERS

Een naïef volk kun je alles wijsmaken

We worden opgevoed in een traditie om onze regeringen te vertrouwen en zijn ervan overtuigd dat deze zich om ons lot bekommeren. Dit is echter een grote misvatting. Onder het oppervlak van de officiële politiek speelt zich niet alleen een ingewikkeld maatschappelijk en intellectueel proces af, achter gesloten deuren worden bovendien zaken bedisseld waar de burger geen zicht op heeft, maar meestal wel de gevolgen van voelt.

In de regel weet de burger niets van wat er zich achter de schermen afspeelt. Ons wordt geleerd dat in een democratie het volk regeert en invloed kan uitoefenen op het overheidsbeleid. In werkelijkheid wordt de kiezer gebruikt als stemvee onder het voorwendsel van democratie. Het volk mag elke vier jaar de politici en partijen kiezen die het land na de verkiezingen gaan regeren. Na het uitbrengen van zijn stem heeft de kiezer echter niets meer te kiezen of te zeggen. Datzelfde geldt voor de inwoners van de 27 landen die lid zijn van de Europese Unie.

Uit een analyse van officiële beleidsstukken van de Europese Unie blijkt dat de huidige Europese regering geen enkele ´rechtsgrondslag´ heeft.

Op 25 maart 1957 is het Verdrag van Rome getekend tot oprichting van de Europese Economische Gemeenschap (EEG). Dit verdrag beoogde onafhankelijk bestuur. Daar is in januari 1966, na het regelen van de ´lege stoel´ kwestie, een einde aan gemaakt en is de macht in de Europese Unie overgenomen door een kleine elitaire groep bestaande uit de meest invloedrijke figuren van deze wereld. Niet alleen in Europa, maar ook in vrijwel alle landen buiten de Europese Unie wordt de politiek bepaald door dit gezelschap.

De invloed van deze elite is onvoorstelbaar en reikt tot in alle toonaangevende instituten en organisaties, onder meer op het gebied van opvoeding, religie en gezondheidszorg. Daarnaast vormen zij de onzichtbare macht achter de mediabedrijven, de financiële instituten en alle grote multinationale ondernemingen. Hun net is gespannen over alle uithoeken van de wereld en hun tentakels zijn verweven met alle facetten van het menselijk bestaan.

In 1992 hebben deze machthebbers op eigen houtje het Verdrag van Maastricht geregeld. Met dit verdrag is de deur wagenwijd opengezet voor de belangen van de ‘vrije markt’. Artikel 129 maakte innige samenwerking en belangenverstrengeling mogelijk tussen de overheden, de globale I.T. bedrijven, de globale farmaceutische bedrijven en alle grote multinationale ondernemingen. Tegenwoordig overschrijdt de macht van deze multinationals alle grenzen. Ze zijn niet alleen ondernemingen, het zijn wereldmachten.            Zij worden door geen enkele rege­ring of publieke organisatie gecontroleerd of ter verantwoording geroe­pen.

De ontwikkelingen die het meest op ons dagelijks leven van invloed zijn, zoals digitalisering, automatisering, infrastructuur, netwerken zoals 5G (en 6G in de nabije toekomst) en overeenkomsten met farmaceutische bedrijven onttrekken zich vrijwel altijd aan overheidscontrole.

De NAVO waarschuwt geregeld voor de ‘militaire dreiging’ van China. Op televisie en de kranten horen en lezen we over schending van mensenrechten, de politieke verontrusting omtrent afhankelijkheid van Chinese productie, de rol van Huawei bij telecombedrijven en de risico´s op afluisteren van staatsgeheimen of bedrijfsgeheimen. Dit is onbegrijpelijk. De ‘ruzie’ met China is een politieke vertoning. Op het hoogste niveau worden achter gesloten deuren namelijk talloze samenwerkingsovereenkomsten met China gesloten. De nieuwe 11.000 kilometer lange Chongqing-Xinjiang-Europa spoorlijn tussen China en Amsterdam is niet voor niets aangelegd.

Noemenswaard is tevens het feit dat nagenoeg alle farmaceutische bedrijven, waaronder ‘Pfizer’, ‘Moderna’ en ook ‘AstraZeneca’, in China beduidende afdelingen met duizenden werknemers hebben. Het grootste gedeelte van alle vaccins wordt in China gemaakt. De kans dat de politiek bewust deze bedrijven faciliteert is groter dan omgekeerd.

Op 28 september 2015 hebben de Europese Unie en China te Peking een ‘milestone agreement’ getekend inzake de samenwerking op het gebied van 5G. Alles is verstrengeld en sinds 2015 is er geen weg terug. De burger en onze volksvertegenwoordigers hebben over 5G niets in te brengen. Tegen de tijd dat zaken bij de parlementen zijn aangeland is de ontwikkeling onomkeerbaar en dit werkt zowat met alles wat globale zaken betreft. De ontwikkelingen gaan door ongeacht wie er in de parlementen zitten en wat ze er wel of niet van af weten.

De politiek en het internationale bedrijfsleven werken eendrachtig samen. Zij gehoorzamen aan de wetten van de ‘vrije’ markt en daar liggen de morele overwegingen niet aan ten grondslag. In de ‘vrije’ markt bedient men zich van manipulatie en bedrog, prijsafspraken, het aansturen van de politiek met een grote lobby met diepe zakken, et cetera.

Onze globale machthebbers zijn gericht op het behouden en vergroten van hun macht, die generaties overstijgt. Strategisch denken betekent zaken vaak tientallen jaren vooruit plannen. Globale ontwikkelingen op het gebied van ICT, transport en handel krijgen hun beslag over periodes van tientallen jaren. Politici zijn slechts een onderdeel van dit proces; zij passen gedurende hun ambtstermijn slechts op de winkel. Zij worden aangestuurd met statistieken, rapporten en partijdiscipline, zoals een TV met afstandsbediening. Mocht die haperen, wordt meteen een afbrandprocedure in werking gezet: gezichtsverlies, opzetje vanuit het ministerie, een schandaal genereren, alles kan.

Voor politici en hun ondergeschikten is liegen normaal. Morele overwegingen zijn hier nooit aan de orde. Het is hetzelfde als eten, drinken of fietsen. Je doet het elke dag, automatisch en zonder na te denken. Want onze leiders weten dat de waarheid voor hen de dood in de pot betekent; het einde van het spel.

Mogelijke kandidaten voor een toekomstig politiek leiderschap worden zorgvuldig geselecteerd en opgeleid om de belangen van onze globale machtshebbers te behartigen.

Wie een carrière in de politiek ambieert en de top wil bereiken dient lid te worden van één van de 36 achter de schermen opererende ultrageheime transnationale superloges, genaamd Ur-Loges, waarvan zelfs vrijmetselaren van de hoogste graden geen kennis hebben. Stijgen op de politieke ladder is onmogelijk zonder deel uit te maken van één of meerdere van deze superloges.

Naast hoge politici uit West-Europa, de Verenigde Staten, Rusland, Israël, Iran, Saoedi-Arabië en Qatar, zijn ook politici uit Turkije, Japan, China, Zuid-Korea, Zuid-Amerika en een groot aantal andere landen lid van één of meerdere van de superloges.

Ook prominente Nederlanders zijn lid van de superloges: Mark Rutte, Jan Peter Balkenende, Henk Kamp en Jeroen Dijsselbloem, de president van de Nederlandse bank Klaas Knot en Ben van Beurden, CEO bij Rothschild´s ´Royal Dutch´.

Alle belangrijke beslissingen, of het nu gaat om een pandemie zoals het coronavirus, vluchtelingen, militaire missies, oorlogen, economische programma’s of wat voor crisis dan ook, worden eerst binnen besloten samenkomsten van de Ur-Loges besproken en bepaald. Het congres, de wandelgangen en de kabinetten van de verschillende landen zijn het podium waar de ontworpen plannen bekend gemaakt worden.

Voor een compleet overzicht van de Ur-Loges zie mijn boek Hoge politici in de greep van ultrageheime vrijmetselaarsloges. De nooit eerder gepubliceerde informatie in dit boek is onder anderen afkomstig van Jacques Attali (adviseur van de voormalige Franse presidenten Mitterrand en Hollande) en de Amerikaanse politicus Zbigniew Brzeziński, nationale veiligheidsadviseur van verschillende Amerikaanse presidenten.

Het uiteindelijke doel van onze globale machthebbers is complete zeggenschap over planeet Aarde. Zij streven naar een totalitaire werelddictatuur die ’vriendelijk’ de ’Nieuwe Wereldorde’ wordt genoemd. Ofschoon de zichtbare wereldleiders op het wereldtoneel tegengestelde rollen spelen, streven ze achter de schermen naar hetzelfde doel: een technocratische Nieuwe Wereldorde.

De oprichting van de geplande Nieuwe Wereldorde gaat stapsgewijs in zijn werk. Ter voorbereiding zijn er omvangrijke plannen ontwikkeld. Het grootste deel van deze plannen zijn intussen tot uitvoer gebracht. We bevinden ons in de allerlaatste fase van het project dat uiteindelijk zal leiden tot het einde van onze vrijheid en zelfbeschikking.

David Rockefeller zei enkele jaren geleden: “We staan op de grens van een wereldwijde ommekeer. Wat we nodig hebben is een passende en allesomvattende crisis. Vervolgens zullen alle landen van de wereld zich bij de Nieuwe Wereldorde neerleggen.”

Catastrofes zijn bij uitstek geschikt om bepaalde geplande hervormingen te rechtvaardigen die anders door de bevolking nooit zouden worden begrepen of geaccepteerd.

Vormen de coronapandemie en de wereldwijde lockdowns een belangrijk onderdeel van het complexe stappenplan dat uiteindelijk moet leiden tot invoering van een ´technocratische werelddictatuur´?

Na de verbazingwekkende gebeurtenissen die ons in de wereld van vandaag ten deel vallen, dienen we voorbereid te zijn op nog veel grotere veranderingen welke diep in ons eigen leven zullen ingrijpen. Een heel mensengeslacht danst op de rand van de vulkaan!

Macht en indirecte censuur in Nederland

Het is corona-crisis en er is nog maar één waarheid en die wordt verkondigd door de overheden. Iedere mening die niet strookt met het ‘nieuwe normaal’ en de veronderstelde bijbehorende denkwijze wordt middels de media in de ‘complot’ hoek gezet. Medisch personeel en virologen die op het internet een andere mening verkondigen of het oneens zijn met COVID-maatregelen en beslissingen van de overheden worden weg gecensureerd.

In de media verschijnen regelmatig berichten waarin ik beschuldigd word in mijn boeken de ernst van het coronavirus in twijfel te trekken. Daarnaast zou ik suggereren dat het virus de opmaat is naar de vestiging van een Nieuwe Wereldorde. Dat mag dus niet.

Sinds we aangeland zijn in het corona-tijdperk probeert men mij monddood te maken. Mijn boeken op Bol.com blijken na meer dan vijftien jaar niet langer binnen hun huidige assortimentsbeleid te passen. Sinds augustus zijn enkele van mijn boeken verwijderd. In juni gaat men een stap verder. In overleg met de overheid worden meer dan veertig van mijn Nederlandse en internationale publicaties, voorgoed uit het boekenaanbod van Bol.com verwijderd.

Volgens Bol.com bevatten deze boeken ´mogelijke onvolledige en/of misleidende informatie´. Dat geldt ook voor al mijn boeken in andere talen. Het boekenteam zou zorgvuldig naar de inhoud van deze boeken gekeken hebben. Dat is echter niet mogelijk omdat van de meeste van deze buitenlandse uitgaven tot op heden in Nederland geen exemplaren verkocht zijn. Bol´s boekenteam heeft deze boeken, onder andere in Servisch, Kroatisch, Pools, Turks, Macedonisch, Tsjechisch en vele andere, nooit kunnen beoordelen.

Het is opmerkelijk dat honderden boeken met ´haatdragende en discriminerende passages en publicaties´ over complottheorieën door Bol.com niet verwijderd worden. Er is dus duidelijk iets anders aan de hand.

Dat mijn boeken door Bol en de overheid verbannen worden heeft te maken met het oogmerk waarom Bol is opgericht. Bij Bol gaat het niet alleen om winst, maar ook om macht en marktverovering; afhankelijkheid van de klant en het verdwijnen van de middenstand. Dus ook meer invloed op het aanbod, wat wel en wat niet. Indirecte censuur dus.